Laatste dagen in Java

En toen waren de laatste dagen alweer geteld. 7 weken voorbij, alsof het niets is. Maar wat heb ik veel meegemaakt! Soms weet ik bijna niet meer wat er allemaal is gebeurd. Zoveel indrukken, zoveel nieuwe mensen leren kennen.

Touren met locals door de steden is denk ik de beste tip die ik kan meegegeven als je gaat reizen. Wat is dat een beleving! In Yogakarta hebben we een man ontmoet in de Art Gallery. Hij is docent kunst op de universiteit en is nu op reis met een aantal kunstenaars. Hij bracht ons op het idee om te gaan fietsen door Yogja. Wat een avontuur is dat. Aangezien het verkeer echt crisis is in de grote steden en je fiets hier natuurlijk aan de linkerkant. Al zeg ik het zelf, we hebben het er goed van af gebracht. We hebben een hele andere kant van Yogja gezien. Het huis waar de sultan nu leeft en waar vroeger is geleefd. Heel indrukwekkend met mooie verhalen.

De volgende dag wilden we de vulkaan gaan bezoeken. Helaas staat deze op uitbarsten. Klein probleempje, want we wisten eigenlijk niet meer zo goed wat nog nog moesten doen. Een meisje van het COP heeft familie in Yogja wonen, dus wij hebben de stoute schoenen aangetrokken en haar om oom gebeld met de vraag of hij onze tourgide wilde zijn. En dat wilde hij! Wat een feest was dat. We zijn langs de kustlijn van Yogja geweest en ik kan je vertellen, Bali is er niets bij! Golven zo hoog, stranden zo breed en een uitzicht.. Zo indrukwekkend! Op de stranden waren de vissersmannen en vrouwen aan het zoeken naar schelpdieren tussen de rotsen. Wanneer er vakanties zijn worden de stranden gebruikt door de locals om lekker met de familie bijeen te komen. Er was geen tourist te vinden. We hebben echt een superdag gehad met oom Teus! Geweldige vent.

Onze volgende bestemming en tevens laatste was Bandung. Na een 7 uur durige treinrit kwamen we aan. Reizen per trein is echt geweldig! Alleen maar mooi uitzicht wat de 7 uur snel voorbij laat gaan. Vrienden van het COP hadden ons als tip mee gegeven om Beng Beng te bellen als we in Bandung waren. Hij was hun tourgide 7 weken geleden en ze hadden topdagen met hem gehad. Bellen deden we dus zeker weten. Beng Beng is tourgide door heel Indonesië. Het ligt eraan waar hij op dat moment woont. Wij hadden geluk, want toen we hem belden was hij net terug uit Sumatra. Hij was helemaal vereerd dat onze vrienden van het COP hem hadden aangeraden. Dus hij wilde ons zeker het mooie Bandung laten zien.

Onze tour begon om 09:00 richting de rijstvelden. Nu hebben we al wat rijstvelden gezien de afgelopen weken, dus zijn niet snel meer onder de indruk (ja, ik besef me dat dit heel verwend klinkt, maar vergelijk het maar met de polders in NL. Kijken jullie ook niet meer van op). Maar deze keer gingen we werken op een rijstveld. Het is hard werken! En een mooie ervaring omgedaan te hebben. Respect voor deze mensen, die dit dag in dag uit moeten doen. Onze tour werd verder gezet naar een tofu fabriek en een fabriek waar de rijst wordt gemalen. De machines zijn hier zo simpel! Er wordt hier bijvoorbeeld een plat geslagen yerican gebruikt als stoffer en blik.

Er zijn in Bandung ook aardbeienvelden. Superleuk! Vers van het veld en jawel; zelf geplukt! Heerlijk. Onderweg richting de top van berg zijn heel veel theeplantages. Wat een uitzicht! Deze theevelden zijn wat de overheid en sommige velden worden ook gebruikt door de overheid van Belgie.

Waar we het meest naar uit hadden gekeken waren de natural hot springs! Het stonk heel erg naar verrotte eieren (zwavel). Maar wat is het daar mooi! En ook hier was weer geen tourist te bekennen.

Het waren volle dagen! Maar het was het meer dan waard. Ik ben moe maar voldaan en zit helemaal vol energie om weer terug te gaan naar Nederland! Zie jullie donderdag! En bedankt voor alle lieve smsjes, mailtjes en andere berichtjes die ik heb gekregen! Ze deden me goed!

Liefs uit Bandung! X E.